Wednesday, November 14, 2018
Monday, January 8, 2018
365 ψαροκόκκαλα
Είναι που όλα θα ήταν αλλιώς.
Που έφτασα να τα φανταστώ αλλιώς.Να τα ονειρεύομαι.
Να τα περιμένω.
Να τα θέλω.
Δεν ήσουν μονάχα ο προορισμός.
Ήσουν και το ταξίδι.
Και το πλοίο.
Η θάλασσα όλη.
Ένας ήλιος που ζωγράφισε το δέρμα μας μαζί,
Ένα νησί που μας είδε να γινόμαστε ένα.
Ένα μικρό πατατοφάγο που ακόμα σε ψάχνει.
Αυτά που λέγαμε να σου μοιάζουν.
Μου έλειψες. Μου λείπεις.
Σήμερα πιο πολύ από όλες τις ημέρες.
Σήμερα, που τα φαντάσματα έχουν κόκκαλα.
365 ψαροκόκκαλα.
Έχω κλειδώσει το πλοίο.
Τη θάλασσα την έχω κλάψει.
Κάπου θα σε δώ.
Και δεν θα ξέρεις.
Subscribe to:
Posts (Atom)